به نقل از «آنا»

برای جشنواره حضور تهیه‌کننده فیلم‌ها مهم است، نه بازیگران

تاریخ انتشار: ۱۴ بهمن ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۷۰۱۰۵۱۱

مجتبی امینی دبیر چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر در پاسخ به پرسش خبرنگار آنا درباره واکنش دبیرخانه به کناره‌گیری چند کارگردان خارجی از بخش بین‌الملل جشنواره امسال گفت: همه چیز ما براساس پروتکل های جهانی رقم خورده است و در چارچوب قوانین است یعنی مواردی مثل حق پخش، انعقاد قرارداد، تفاهم‌نامه با پخش کننده ‌های معتبر جهان و بر اساس مناسبات حقوقی شکل گرفته است و این اسناد جای انکار ندارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی درباره عدم حضور بازیگران مطرح در نشست‌های خبری جشنواره گفت: در دنیا مولفین، کارگردان ها و تهیه کنندگان، طرف حساب جشنواره‌ها هستند و تکلیف فیلم‌ها را آنها روشن می‌کنند. هر اثر سه ضلع دارد، تهیه کننده ، نویسنده و کارگردان، این‌ها پدران معنوی یک اثر هستند. در همه جشنواره‌های معتبر دنیا، کمپانی‌های پخش و تهیه‌کننده‌ها طرف حساب رویدادها هستند، در کشور ما این موضوع مورد بحث بوده است و امروز همه دست اندرکاران در این زمینه به بلوغ فکری رسیده‌اند. 

امینی ادامه داد: تهیه کننده یک فیلم متولی، هدایتگر، مسئول تولید و پدر معنوی اثر است. اوست که تصمیم می‌گیرد که فیلم در جشنواره ای حضور پیدا کند یا نه. همه عوامل در اختیار و زیر چتر تهیه کننده هستند. این مناسبات در سینمای جهان وجود دارد و مختص سینمای ما نیست. طرف حساب جشنواره فجر مثل همه فستیوال‌های جهانی تهیه کننده است نه بازیگر.

لازم به یاد آوری است چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر از دوازدهم تا بیست و دوم بهمن به دبیری مجتبی امینی در حال برگزاری است.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: مجتبی امینی کارگردان فیلم سینما چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر تهیه کننده

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۰۱۰۵۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

گناه فرشته یا گناه شهاب حسینی، لادن مستوفی، امیر آقایی و ...

سریال گناه فرشته به ایستگاه آخر رسید و برخلاف استقبالی که از قسمت‌های اولیه صورت گرفت، مخاطبان از شکل تمام شدن و پایان این مجموعه راضی نبودند.

به گزارش عصرایران، در واقع از اواسط سریال این نارضایتی شکل گرفت و بیشتر هم به این دلیل بود که گره‌های داستانی و معما‌هایی که مدام در طول سریال مطرح می‌شد به شکل مشخصی سرانجام پیدا نمی‌کرد و آخر سر هم به شکلی بسیار ساده و دم دستی گره افکنی از اتفاقات را انجام داد.

حال نکته مهم در این نوشتار، نقد یا تحلیل سریال گناه فرشته ساخته حامد عنقا نیست بلکه بیشتر به افرادی مربوط می‌شود که حضور آن‌ها باعث توجه و استقبال از یک مجموعه نمایشی می‌شود و اکثریت مخاطبان به دلیل حضور بازیگرانی مانند شهاب حسینی، امیر آقایی، لادن مستوفی، مهدی سلطانی و حتی بهروز رضوی (دوبلور باسابقه) از همان ابتدا برای دیدن این سریال می‌نشینند.

در صنعت فیلم و سریال تمام جهان از هالیوود گرفته تا بالیوود و از شرق دور تا اروپا و ... بازیگران اولین قلاب برای به دست آوردن بیننده به شمار می‌روند به عبارتی ویترین جذب مخاطب هنرپیشگانی است که در آن مجموعه نمایشی حضور دارند.

تماشاگران همواره بیشتر از هرچیز دیگری در فیلم و سریال با بازگران هستند که آن را معرفی می‌کنند برای مثال می‌گویند: «یک سریال جدید اومده که شهاب حسینی، لادن مستوفی و ... توش بازی می‌کنند» حال در مراحل بعدی از کارگردان یا پلتفرم پخش کننده آن حرف به میان می‌آید. البته به غیر از کارگردانان صاحب نامی که خود برند معروفتری از هنرپیشه‌ها هستند. مثل فرهادی و کیمیایی در ایران و یا اسکورسیزسی، فینچر، تارانتینو، وودی آلن و ... در جهان.

حال پرسش این است که آیا خود بازیگران هم خود به این نقطه اتصال آن‌ها بین مخاطب و یک مجموعه نمایشی آگاه هستند یا خیر؟ بسیار بعید است که نقش آفرینان مهم سینمای ایران از درجه اهمیت حضور خودشان آگاه نباشند، حال که اصل را بر این آگاهی گذاشته‌ایم پس چرا حاضر به همکاریی می‌شوند که برند هنری آن‌ها را خدشه‌دار می‌کند؟ فقط برای پول است یا خیر مناسبات دیگری در میان است؟

بعید است که بازیگرانی مانند شهاب حسینی یا امیر آقایی و ... فقط به دلیل دستمزد بالا حاضر به همکاری با یک مجموعه نمایشی شوند، چون برای آن‌ها انواع و اقسام پیشنهاد‌های مختلف در دسترس است، از تبلیغات و همکاری با برند‌های تجاری گرفته تا همین بازیگری و ...

آیا واقعا بازیگران فیلمنامه را تا آخر نخوانده‌اند؟ برخی اوقات هم در صنعت سینما و سریال سازی ایران از این اتفاقات هم رخ می‌دهد که چند قسمت ابتدایی سریال آماده است و بر اساس آن قرارداد بسته می‌شود، ولی بعدتر فیلمنامه سرانجام چندان موفقی پیدا نمی‌کند، اما بازگران قرارداد دارند و ناچارند تا آخر همراه سریال باشند. (البته این هم یکی از احتمالات است).

برخی اوقات هم پیش می‌آید که بازیگران به دلایل مختلف حاضر به همکاری می‌شوند مثل دوستی و رفاقت یا اعتماد کردن به شخصی که کارنامه موفقی داشته است و ...

بهرجهت هر کدام از حالت‌های فوق باشد در نتیجه تاثیری ندارد زیراکه مخاطب نه در جریان این اتفاقات است و نه برایش اهمیتی دارد، برای او محصولی که در پیش روی است و برای آن وقت و هزینه گذاشته است ملاک است.

به این دلیل بازیگران باید مراقب این اهمیت و جایگاه خود یا بهتر است بگوییم مراقب این اعتماد تماشاگران به سابقه کاری و برند هنری خودشان باشند، چه‌بسا که تکرار این موضوع باعث می‌شود که جایگاهشان در نزد نگاه مخاطبان دچار خدشه شود و برای بازگرداندان این اعتماد راه سختی در پیش است.

در جهان امروز که روزانه از هر طرف جهان چندین فیلم و سریال در معرض دید تماشاگران به ساده‌ترین شکل ممکن قرار می‌گیرد اهمیت این نکته بسیار بیش از پیش است. فرقی هم ندارد برای بازیگران، سازندگان، پلتفرم‌های نمایش خانگی و ... همگی شامل این قانون اعتماد و یا سلب اعتماد مخاطب می‌شوند که باید از آن جلوگیری کنند و تنها راه هم ارتقا کیفیت محصول است.